Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, ιερουργώντας στη Μονή Στροφάδων και Αγ. Διονυσίου Ζακύνθου (17.12.2001).
Ο κ. Ιερώνυμος ως Θηβών (δεξιά) στη Ζάκυνθο, σις 17 Δεκεμβρίου 2001, με τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο (τότε Πάφου, αριστερά) και τον Μητροπολίτη Ζακύνθου (στο κέντρο).
Ο από Θηβών νέος Αρχιεπίσκοπος στη Ζάκυνθο το 1997 σε Συνέδριο. Αριστερά του οι Μητροπολίτες Ηλείας κ. Γερμανός και Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος.
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών εξελέγη! Ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Ιερώνυμος, (μετά από τη γνωστή δεκαετία της πασιφανούς αδικίας που τού έγινε το 1998 κι έχασε τότε την ευκαιρία της Αρχιεπισκοπείας), κατέστη σήμερα ο 20ός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, σε διαδοχή Χριστοδούλου του Αρχιεπισκόπου.
Οι πάντες γνωρίζουμε την ήρεμη δύναμη του Ιερωνύμου. Αποτελεί κόσμημα για την απανταχού Ορθοδοξία, τόνων ηπίων και χαμηλών, κάτι που πλέον επιζητούν οι υγιώς σκεπτόμενοι και φερόμενοι Ορθόδοξοι της πατρίδας μας.
Χρέος του Ορθόδοξου Κλήρου και δη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, ως πρώτου μεταξύ ίσων, δεν είναι να υποκαθιστά το Υπουργείο Εξωτερικών, ούτε καν αυτό της Υγείας και Πρόνοιας. Τούτο ασφαλώς μπορεί να συμβαίνει περιπτωσιακά και επικουρικά της οργανωμένης δημοκρατικής πολιτείας.
Χρέος του είναι η συσπείρωση όλων μας στον αγώνα ΕΠΙ-ΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΟΝ ΕΣΩ ΑΝΘΡΩΠΟ! Ο λαός μας λέει, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Εεε, αυτή την άβυσσο καλείται ο Ιερώνυμος να γεφυρώσει ή και να την αχρηστεύσει, με τα προσόντα της Καλοσύνης και της Πραότητας που τον περικοσμούν, σε συνεργασία πάντα με τους κατά τόπους Μητροπολίτες. Απαντήσεις χρειάζεται να δίνονται στα πολυπίκοιλα υπαρξιακά προβλήματα ή διλήμματα του σύγχρονου ανθρώπου, καταδεικνύοντας ανά πάσα στιγμή τη μόνη παραμυθία της ψυχής μας: Τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό.
Άξιος, λοιπόν, ν' αναδειχθεί προσευχόμαστε ο νέος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος!!!
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης), γεννήθηκε στα Οινόφυτα Βοιωτίας το 1938. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές.
Ο Ιερώνυμος μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Gratz Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα δίπλα στον Ορλάνδο και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνος. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.
Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981). Το 1981 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας. Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).
Η συντριπτική πλειοψηφία των κληρικών της Μητροπόλεώς του (82 στους 110) είναι πτυχιούχοι θεολογίας ή διαθέτουν παράλληλα και δεύτερο πτυχίο (φιλόλογοι, αρχιτέκτονες, ιατροί, γεωπόνοι, παλαιογράφοι, καθηγητές πληροφορικής, διδάσκαλοι, οικονομικών επιστημών κ.α). Σε αυτούς συγκαταλέγονται ένας τακτικός καθηγητής της θεολογίας, ένας λέκτορας της θεολογίας, τρεις διδάκτορες και πέντε μεταπτυχιακοί υποψήφιοι διδάκτορες, με αποτέλεσμα να είναι η πρώτη Μητρόπολη στην Εκκλησία της Ελλάδος που διαθέτει κληρικούς με τόσο υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
Με την ανύστακτη φροντίδα του και το ενδιαφέρον του αναπαλαιώθηκαν, επανδρώθηκαν και λειτουργούν έξι ανδρικές Ιερές Μονές (σύνολο Μοναχών 45) και δεκαεπτά γυναικείες (σύνολο Μοναχών 110). Ανάμεσα στις Μονές αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας, και Ιερουσαλήμ.
Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύτηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».
Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία: οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στέγες Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), του Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικούς Σταθμούς (Θήβα), Κέντρο Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα-Ιερά Μονή Λυκούρεση), ενώ ως πρώην εκπαιδευτικός έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα της Βοιωτίας.
Στην Μητρόπολή του φρόντισε περαιτέρω για την δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων, κέντρων νεότητας στις περισσότερες των ενοριών της Μητροπόλεώς του καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στον Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια του Durham, Cambridge.
Στο Συνεδριακό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως στην Αλίαρτο Βοιωτίας, κοντά στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας, διεξάγονται κατά καιρούς διάφορα συνέδρια. Έχει ξεκινήσει συνεργασία με το τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου ήδη έχουν υλοποιηθεί τρεις κύκλοι μεταπτυχιακών σπουδών σχετικά με το περιβάλλον, γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί Ερευνητικό Κέντρο για το περιβάλλον στην υπο ανακαίνιση Ιερά Μονή Ταξιαρχών (Δομβραίνα).
Πρωτοστάτησε για την δημιουργία -στην γενέτειρά του, στα Οινόφυτα- του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών.
Οι αγώνες του και η συνεχής επαγρύπνησή του είχαν ως αποτέλεσμα: α) την ματαίωση των σχεδίων των μαρτύρων του Ιεχωβά για την λειτουργία διεθνούς χιλιαστικού κέντρου στην επαρχία του και β) την αξιοποίηση των εγκαταστάσεών του για τη λειτουργία Εθνικού Κέντρου Απεξάρτησης.
Για την συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς του που σχετίζεται με την υγεία τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη Ρουμανία με την απονομή του τίτλου του επιτίμου Διδάκτορα του εκεί Πανεπιστημίου. Είναι, επίσης, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιολογίας (ΕΛΙΚΑΡ).
Ο Ιερώνυμος μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Gratz Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα δίπλα στον Ορλάνδο και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνος. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.
Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981). Το 1981 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας. Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).
Η συντριπτική πλειοψηφία των κληρικών της Μητροπόλεώς του (82 στους 110) είναι πτυχιούχοι θεολογίας ή διαθέτουν παράλληλα και δεύτερο πτυχίο (φιλόλογοι, αρχιτέκτονες, ιατροί, γεωπόνοι, παλαιογράφοι, καθηγητές πληροφορικής, διδάσκαλοι, οικονομικών επιστημών κ.α). Σε αυτούς συγκαταλέγονται ένας τακτικός καθηγητής της θεολογίας, ένας λέκτορας της θεολογίας, τρεις διδάκτορες και πέντε μεταπτυχιακοί υποψήφιοι διδάκτορες, με αποτέλεσμα να είναι η πρώτη Μητρόπολη στην Εκκλησία της Ελλάδος που διαθέτει κληρικούς με τόσο υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
Με την ανύστακτη φροντίδα του και το ενδιαφέρον του αναπαλαιώθηκαν, επανδρώθηκαν και λειτουργούν έξι ανδρικές Ιερές Μονές (σύνολο Μοναχών 45) και δεκαεπτά γυναικείες (σύνολο Μοναχών 110). Ανάμεσα στις Μονές αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας, και Ιερουσαλήμ.
Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύτηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».
Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία: οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στέγες Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), του Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικούς Σταθμούς (Θήβα), Κέντρο Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα-Ιερά Μονή Λυκούρεση), ενώ ως πρώην εκπαιδευτικός έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα της Βοιωτίας.
Στην Μητρόπολή του φρόντισε περαιτέρω για την δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων, κέντρων νεότητας στις περισσότερες των ενοριών της Μητροπόλεώς του καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στον Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια του Durham, Cambridge.
Στο Συνεδριακό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως στην Αλίαρτο Βοιωτίας, κοντά στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας, διεξάγονται κατά καιρούς διάφορα συνέδρια. Έχει ξεκινήσει συνεργασία με το τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου ήδη έχουν υλοποιηθεί τρεις κύκλοι μεταπτυχιακών σπουδών σχετικά με το περιβάλλον, γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί Ερευνητικό Κέντρο για το περιβάλλον στην υπο ανακαίνιση Ιερά Μονή Ταξιαρχών (Δομβραίνα).
Πρωτοστάτησε για την δημιουργία -στην γενέτειρά του, στα Οινόφυτα- του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών.
Οι αγώνες του και η συνεχής επαγρύπνησή του είχαν ως αποτέλεσμα: α) την ματαίωση των σχεδίων των μαρτύρων του Ιεχωβά για την λειτουργία διεθνούς χιλιαστικού κέντρου στην επαρχία του και β) την αξιοποίηση των εγκαταστάσεών του για τη λειτουργία Εθνικού Κέντρου Απεξάρτησης.
Για την συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς του που σχετίζεται με την υγεία τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη Ρουμανία με την απονομή του τίτλου του επιτίμου Διδάκτορα του εκεί Πανεπιστημίου. Είναι, επίσης, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιολογίας (ΕΛΙΚΑΡ).
15 σχόλια:
Μακάρι να το κάνει. Αλλά πολύ αμφιβάλλω...
Αντί απλώς ν' αμφιβάλεις, Ανώνυμέ μου, καλύτερα να προσεύχεσαι γι' αυτόν. Ετούτο έχει ανάγκη από εμάς.
πάτερ ευλόγησον!
Σταθερή πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι ότι κάθε γεγονός συντελείται Θεία Αυτού Προνοία: σ' αυτήν την Πρόνοια οφείλεται και η ανάδειξη του Σεβασμιωτάτου Ιερωνύμου σε Αρχιεπίσκοπο της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Από την πλευρά μας -και προσωπικά μιλώντας είχα προ καιρού λάβει αποστάσεις από την εκκλησία, διαμαρτυρόμενος για την εκτροπή της από τον σωτηριολογικό της προορισμό και την περιπλάνησή της σε κοσμικές ατραπούς- οφείλουμε να προσευχόμαστε, ώστε ο νέος Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου να επαναφέρει το πλοίον της Εκκλησίας εις την ορθήν πορείαν "ότι το πέλαγος πολύ ... και δεινώς βεβυθίσμεθα ταις πλημμελίαις ημών ..." κατά τα τελευταία έτη.
Είμαι αισιόδοξος, πως η επιστροφή της Ιεραρχίας στην συνοδικότητα και στην αποστολή της ως "κιβωτού της σωτηρίας", θα σημάνει και την επιστροφή πολλών λαϊκών στην αγκαλιά του Θεού, μέσα στην αγιοπνευματική χάρη που θα ενώνει τα διεστώτα και που δεν θα διακρίνει πλέον πρόσωπα, κόμματα, παντοίες πεποιθήσεις. "Ο τον Αμπελώνα φυτεύσας" προνοεί γι' αυτόν. Ας ανταποκριθούμε και εμείς στο κάλεσμά Του, στο κάλεσμα του Νυμφίου και Εραστή των καρδιών μας. Γένοιτο!
εγω ηθελα Χρυσοστομο ζακυνθου~!
Το ότι αυτοί που με μανία, με λύσσα πολέμησαν για να ανεβάσουν στον θρόνο τον Ιερώνυμο (αφού πρώτα οργάνωσαν συκοφαντική σκευωρία κατά του Σπάρτης) ήταν οι μεγαλύτεροι εθροί της εκκλησίας, όλη η φάρα των χριστιανόφοβων και ελληνόφοβων «προοδευτικών» γραικύλων, οι Κουναλάκηδες και οι Μπίστηδες και οι Πρετεντέρηδες, οι χριστιανομάχοι νεοταξικοί διαπλεκόμενοι πολιτικάντηδες και ΜΜΕδες, σε πλήρη αντίθεση μάλιστα με το πλήρωμα της εκκλησίας, αυτό, δεν σου έχει βάλει φυτίλια; Καμμιά... Αυγή, τα Νέα ή Ελευθεροτυπία δεν άνοιξες να δεις την φανατική στήριξη του Ιερωνύμου από τους χριστιανόφοβους προοδευτικάριους φωταδιστές; Μάθετε να βλέπετε το μείζον πού παίζεται σε κάθε περίπτωση. Δεν στάθηκε η Ιεραρχία αντάξια του πληρώματος και συμβιβάστηκε... Κρίμα.
Πολύ δύσκολο το έργο του νέου αρχιεπισκόπου με τέτοιους υποστηρικτές. Όταν οι εχθροί της εκκλησίας είναι οι φανατικότεροι υποστηρικτές σου, πρέπει να αρχίσεις να υποψιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά...
Προσεύχομαι όμως να συνειδητοποιήσει την θέση στην οποία κάθεται, το βάρος της ευθύνης τέτοιας παραδόσεως και ιστορίας, των ιερών και οσών της φυλής μας τα οποία ανέλαβε να υπερασπίζεται, και να διαψεύσει οικτρά τους υποστηρικτές του. Έχω μια κρυφή ελπίδα ότι θα τό κάνει, και ο πιστός λαός που άκουσε τα νέα από την μητρόπολη και έμεινε παγωμένος σήμερα, θα αναθαρρήσει.
@ Δικηγόρε,
Ο Μητροπολίτης μας έχει δηλώσει και ξανά επαναλαμβάνει σε κάθε εθκαιρία, ότι, εάν δεν ήταν ήδη προεστός της γενέτειράς του Ζακύνθου, γιατί όχι, μπορεί και να επεδίωκε αυτό που θεωρούμε ανώτερο, δηλαδή την ανάρρησή του στον θρόνο των Αθηνών.
Ευνόητον, ότι ετούτο δεν μπορεί να το καταλάβει ο καθένας. Μόνον εμείς οι Ζακυνθινοί. Σε απλούστερα ελληνικά εννοεί, ότι, εάν ισχύουμε στον γενέθλιο τόπο μας, έχουμε και κατέχουμε το Παν.
Αυτό ακριβώς λέει και ο πολύς Ανδρέας Κάλβος σε μιαν από τις "Ωδές" του:
"Χαίρε Αυσονία,
χαίρε και συ Αλβιών,
χαιρέτωσαν τα ένδοξα Παρίσια*
ωραία και μόνη η Ζάκυνθος
με κυριεύει."
Τουτέστιν, δι' ημάς, σαφέστατα όλα! Χαιρέτωσαν, άρα, αι Αθήναι!
@ Καλλίμαχε,
ανέγνωσα μετά προσοχής μεγάλης τις καλλιμαχίες σου και σ' ευχαριστώ για την κατάθεση των σκέψεων και των επιφυλάξεων.
Θα έλεγα προς την αγάπη σου, ότι, ας αφήσουμε έν' ακόμη δεντράκι να καρποφορήσει, να εκφέρει χυμούς και στη συνέχεια, αφού ιδούμε και αποϊδούμε, το πετροβολάμε ύστερα μαζί (ως, άλλωστε, γίνεται συνήθως). Ουδείς γαρ αναντικατάστατος!...
Προς το παρόν, ευχόμαστε και προσευχόμαστε!
Έρρωσο, αγαπητέ!!!
Ζήτω και αυτός!
Καλλίμαχε, επισκέψου το συντομότερο δυνατό τον ψυχιάτρό σου. Μην καθυστερείς: κάθε ώρα που περνάει, είναι εις βάρος σου.
Φιλικά
Φιλική σύσταση προς κάθε κατεύθυνση:
ΣΕΜΝΑ!!!
Η αφοπλιστικές παραπομπές σας σε ποιήματα πάντοτε έγκαιρα με συνεπαίρνουν... Τα καλύτερα ευχόμαστε όλοι από βάθη καρδίας στον νεοεκλεγέντα Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο...
να οδηγήσει την εκκλησία στην εκ-πλήρωση των σκοπών της και να δούμε επιτέλους ξανά την Θεία Λειτουργία του Αγίου μας στην κρατική τηλεόραση...! Αρκετά με το ebargo που μας είχε ασκηθεί... εγώ τουλάχιστον αυτό σκέφτηκα αρχικά... αφελής σκέψη αλλά... μας καίει τους ζακυθινούς τούτο το θέμα!
@ The Blue,
ελπίζω να γίνουν όλα κατ' ευχήν, όπως δηλαδή τα λες. Πιστεύουμε ότι δεν θα προδοθούν οι χρηστές ελπίδες του "πάντοτ' ευκολοπίστευτου και πάντα προδομένου" (κατά Σολωμόν) λαού μας. Διότι, ξέρεις, η ανάληψη εξουσίας (και μάλιστα μεγάλης)συνηθέστατα μεταβάλλει -ατυχώς- τον άνθρωπο προς το χειρότερο.
Μακάρι εδώ να μη συμβεί κάτι τέτοιο.
Απ' την άλλη, υπάρχουν πάντα οι του σκότους εργάτες, οι οποίοι ευχαριστούνται (έως ηδονίζονται) ν' αποτυγχάνουν τα έργα του φωτός. Αλλά, ένα ουσιαστικό φως ποτέ δεν κρύβεται ή καταργείται!!!
Καλημέρα σου και όλα καλά. Να διαβάζεις και να προσέχεις τη ζωή σου όσο μπορείς.
We trust in God!
Δεν αισθάνομαι οτι μπορώ με ασφάλεια να κρίνω σε βάθος την "τελειότητα" του Χριστόδουλου, γιατί ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο μεσολαβούν άπειρες αποχρώσεις. Και επίσης η εικόνα αλλάζει ανάλογα απο το πόσο αυξομοιώνεται και κινείται η ακτίνα του κύκλου. Η απόσταση απο τα πράγματα αλλοιώνει την εικόνα τους απο την πιο παραμορφωμένη στην πιο ακριβή. Άρα όλοι έχουν δυνατά και αδύναμα σημεία.Για παράδειγμα μπορούσα να πώ οτι στα Εθνικά θέματα χρειάζεται η προσοχή μικροχειρουργικής.. και όχι οι "κορώνες" ενώ στην αγάπη χρειάζεται η αμεσότητα, ακόμη και η "παραβίαση" των εσκαμένων ορίων. Απο την άλλη, η προσήλωση στους τύπους δεν πρέπει να κάνει την ουσία να ασφυκτιά και να στραγγαλίζεται.Δεν θεωρώ οτι μας εμπόδιζε ο Χριστόδουλος, άν θέλαμε να στραφούμε στον έσω άνθρωπο. Ούτε οτι είχαμε εξ αιτίας του περεκκλίνει απο την Οδό. Ούτε πάλι πιστεύω οτι ο νέος Αρχιεπίσκοπος, που απο αυτά που διάβασα έχει εξαιρετικές περγαμηνές, πρέπει να σηκώσει τον Άτλαντα. Ούτε να τον χρεώσουμε με τις δικές μας αμαρτίες.Αναρωτιέμαι όμως γενικά ως προς αυτές τις "εκλογικές" διαδικασίες που καθόλου δεν με έπεισαν οτι γίνονται και έγιναν με θεοσέβεια και ταπείνωση. Αναρωτιέμαι άν η φιλοδοξία των ανθρώπων, σαν επιδημία, άν άφησε καθόλου...χώρο για να εκφραστεί το Άγιο Πνεύμα! Μάλλον Το εκδιώκουμε οι άνθρωποι, όταν μια ιερή διαδικασία τη μετατρέπουμε σε αρένα, σε πόλεμο όπου επιτρέπονται όλα.. Και "επιτρέπεται" να ρίξουμε πολύ χαμηλά ότι είναι ιερό έτσι κι αλλιώς. Παρ όλα αυτά έχω μιά ελπίδα. Και έγκειται στο ότι ο Θεός μετατρέπει και τις τοξίνες μας σε αγαθό. Άρα χωρίς να είμαι με το "κόμμα"! κανενός, ελπίζω με όλη μου την καρδιά οτι ο νέος Αρχιεπίσκοπος θα κάνει το καλύτερο. Το εύχομαι και το πιστεύω. Θέλω όμως να προβληματίσω σχετικά μ εκείνο το "ισόβειο", και την ανυπαρξία ορίου ηλικίας για τους Αρχιερείς γενικά αλλά και τη θέση Αρχιεπισκόπου. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει όριο ηλικίας? Αφού δεν βρίσκονται σ αυτές τις θέσεις ούτε Παίσιοι, ούτε Ιάκωβοι, ούτε Πορφύριοι, ώστε το Άγιο Πνεύμα να τους δίνει διαύγεια και φωτισμένο λόγο και πράξη. Αφού υπόκεινται όπως εσείς και εγώ (όντες κάτω και πολύ κάτω απο αυτό το επίπεδο) στους νόμους της φθοράς των εγκεφαλικών κυττάρων και πιθανόν και της γεροντικής άνοιας. Γιατί δεν υπάρχει όριο ηλικιακό εκλογής ή όριο συνταξιοδότησης? Εάν βεβαίως κάποιος είναι άγιος δεν μπορεί να πάθει άνοια. Ομως, ο έχων άνοια, μήν περιμένουμε να εντοπίσει ο ίδιος την άνοια και να αποσυρθεί. Άρα? Μήν "αναγκάζουμε" το Θεό να δώσει λύση..
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
@ Τατιάνα Κ.
χωρίς να διαφωνώ σε οτιδήποτε, το αντίθετο μάλιστα, επαναλαμβάνω συμπληρωματικά/διαπιστωτικά, κάτι που πριν λίγο έγραφα σ' ένα άλλο φιλικό Ιστολόγιο, αναφορικά με τις πρώτες ημέρες του Ιερωνύμου στο τιμόνι της νοητής βάρκας της Εκκλησίας μας.
Ότι, δηλαδή, κατά την ταπεινή μου γνώμη η Εκκλησία της Ελλάδας ήδη ξαναγίνεται Εκκλησία και όχι πια Θρησκεία, τουτέστιν μάνα ή, αν θες, κλώσσα, που συμμαζεύει κάτω απ' την όλη της ύπαρξή όλα τα κλωσσόπουλα όλων των χρωμάτων και των ιδιαιτεροτήτων.
Καλήσ ου μέρα κι ευλογημένη!
Δημοσίευση σχολίου